Elvira Zeneli
Sa për një jetë
Më puth, i dashur, këtë natë të pafund,
Fuqishëm, derisa mëngjesi natën ta shterojë,
Dhe një pikë të mbetet, gotën do ta shkund,
Që jeta kurrë të mos perëndojë!
För en livs tid
Kyss mig, min älskade,
I denna oändliga natt,
Mäktig, tills morgonen sliter natten ut,
Och en droppe återstår,
jag skakar glaset,
Må livet aldrig ta slut!
Dhurata jote
Nëse s’të dhurova njè dhuratë
Mos vallë, paskam bërë mëkat?!
Një ditë diçka do të të fal
Pa zhurmë, pa bujë, pa fjalè…
Se diçka brenda ruaj gjithmonë për ty,
Që emrin e ka dashuri.
Dhe është dashuri për llaftari,
Që për ty e ruaj gjithmonē nē gji.
Dhe kam edhe besë edhe shpresë,
Jam dhuratë e jotja deri sa tē vdes.
Din gåva
Om jag inte gav dig en gåva
Har jag begått en synd?!
En dag kommer något att ge dig
Utan buller, utan krångel, utan inga ord…
Detta där inne jag alltid bevaka för dig,
Det som kallas kärlek.
Och det är kärlek till pratsamma,
Som jag alltid har i mitt hjärta för dig.
Och jag har både tro och hopp,
Jag är din gåva tills jag dör.