Me poezinë e poetes Hina Manzar

Hina Manzar

Një sixhade fjalësh

Në sferën e pakufishme të rrymave dixhitale,
Aty ku mendimet endin nëpër trarë të padukshëm,
Poetët mblidhen, një mozaik në fluturim,
Duke ndarë vargjet e tyre në natën e pafund.
Nga vende të largëta, me gjuhë të ndryshme,
Një kor zërash në harmoni të kënduar,
Fjalët e tyre, një urë që përshkon ndarjen,
Kultura të ndërthurura, pa asgjë për të fshehur.
Hidhërimi dhe gëzimi rrjedhin në linja të buta,
Histori dhimbjesh dhe momentesh të ndezura,
Çdo strofë, një pjesë e shpirtit të zbuluar,
Zbërthimi i përrallave që bëjnë thirrje dhe guxojnë.
Ne takohemi në eter, të padukshëm ende të qartë,
Me zemra të hapura, duke derdhur frikë,
Mësoni kërcimin e prozës së tjetrit,
Në këtë kopsht të gjuhës, miqësia jonë rritet.
Çdo sonet, çdo përqafim me rimë,
Shfaq një botë, një fytyrë të njohur,
Kufijtë shpërndahen dhe oqeanet tërhiqen,
Siç gjejmë farefisninë në këtë vepër poetike.
Nga çdo cep i hapësirës së tokës,
Ne mblidhemi, të bashkuar rastësisht,
Krijimi i një bote ku fjalët janë çelësi,
Për të zhbllokuar bukurinë në zbavitjen e njerëzimit.
Ndarja është filli që na lidh fort,
Në këtë sixhade të thurur në muzg,
Një strehë letrare, ku lidhen lidhjet,
Duke bashkuar shumë në një.
Pra, ne shkruajmë dhe lexojmë, në gëzim dhe grindje,
Në këtë jetë dixhitale të pakufishme,
Krijimi i një mbretërie ku ndërthuren zemrat,
Në shkëlqimin e përjetshëm të dizajnit të poetit.

A Tapestry of Words

In the boundless realm of digital streams,
Where thoughts weave through invisible beams,
Poets gather, a mosaic in flight,
Sharing their verses in the endless night.

From distant lands, with diverse tongues,
A chorus of voices in harmony sung,
Their words, a bridge that spans the divide,
Cultures entwined, with nothing to hide.

Grief and joy in gentle lines flow,
Stories of heartache and moments aglow,
Each stanza, a piece of the soul laid bare,
Unraveling tales that beckon and dare.

We meet in the ether, unseen yet clear,
With hearts wide open, shedding fear,
Learning the dance of another’s prose,
In this garden of language, our friendship grows.

Every sonnet, every rhymed embrace,
Unveils a world, a familiar face,
Borders dissolve, and oceans retreat,
As we find kinship in this poetic feat.

From every corner of earth’s expanse,
We gather, united by chance,
Creating a world where words are the key,
To unlock the beauty in humanity’s spree.

Sharing is the thread that binds us tight,
In this tapestry woven in the twilight,
A literary haven, where bonds are spun,
Bringing together the many into one.

So, we write and read, in joy and strife,
In this boundless digital life,
Crafting a realm where hearts intertwine,
In the eternal glow of the poet’s design.