Lulzime Kryemadhi
UNE JAM HIÇI
E dini kush jam unë?
Jo nga ta dini?!
Ose bëni sikur nuk e dini.
Unë jam Hiçi
Jam shume i rëndësishëm
Emri im është në modë të kohërave moderne
Mua më gjen kudo
Në ministri, në çdo institucion
Në bashki , në arsim në shëndëtsi
Të gjithë më përshëndesin
Më rrahin shpatullat
por unë indiferent,
me një të tundur të kokës i përshëndes
Dëgjova dikë të thotë:
Ky e ka kokën bosh.
Qesha me vete
Unë jam në krye,
ai me shërben.
Punët më ecin vaj
E ç'rëndësi ka sa vlej!!
Se nuk kam gjimnaz, nuk kam fakultet
Kujt i hyn në xhep?
Unë zotëroj, gishtin lart e ngrej
Firmën ku dua unë e vë
Unë shkatërroj,unë ndërtoj,
Njerëzit përtej detit unë I dërgoj
Qiellin dhe tokën i bashkoj.
Ju nuk më pëlqeni
Neveri nga unë keni
Por symbyllazi më bindeni.
Kështu do të mbetem në përjetësi
Ju o të vobegët, që veten nuk e mbroni
Dhe nuk e vlerësoni
Kështu do vazhdoni
Nga unë do të komandoheni.
Neteve te vona te kujtoja Si me perkedhelje, me thoje te dua Me puthje me afsh, buzet me perveloje Duke perseritur se sa shume me doje. Ku vajten premtimet e tua Ike dhe nuk pyete per mua Ku i le puthjet e zjarrta Perkedhelite dhe fjalet e ngrohta? Kaq shume u shtire dhe une s'te kuptova Nga qe isha naive , apo nga qe te dashuroja? Jastekun me lot çdo nate e laja A i meritoje ti keto lot Kur dhe sot e kesaj dite nuk me sheh dot? Hedh syte shpesh ne horizont Pres te me thuash nje fjale te ngrohte E ulur buze deti, por me kot. Nje shporte me guriçka e mbusha plot Duke thene me do ,s'me do Me pare e benim me lule delet Por dhe ato kane humbur Me nuk po çelin Mos valle e kuptuan se po i perdornin? Apo se shume u shtua fjala s' me do Sikur fajin e kishin ato Gurickat i hedh nje nga nje Cirkat e ujit me lotet behen nje. Kush ne bote dashurine nuk e çmon Me te luan dhe e hedh me vone. Patjeter qe nje dite zoti e denon. Por une krahehapur jeten perqafoj Ajo eshte e bukur, lum kush e shijon. Ka plot gjera te bukura ne kete jete Qe te japin kenaqesine e vertete Mengjesi pranveror Perendimi madheshtor Zerat e femijeve, nje çift perqafuar. Te lumturojne, te bejne te harrosh Dashurite e vjetra qe nuk ia vlen t'i kujtosh