Kumrije Avdyl Shala :Poezi

Kumrije Avdyl Shala
TË VDES MBI GJOKSIN TËND
Luftë me yjet që s’i arrij dot
E vështirë lufta me vetveten!
Luftë e fuqishme me shpirtin,
Më zemrën e më jetën.
Eh,lufta vazhdon nuk ndalët me ndjenjat, me mallin e shprsën…
2.
Ti i shpalle luftë zemrës s’ime pa faj,
Qe i ngjason tingujve te gitares se varur ne mur.
Me deshiren e shpirtit po luftoj pa u çrrënjosur,
E ti e le pas dore, e grryve edhe më thellë plagën e saj.
E  flake atje largë ku se arrinë  dot askush,
në shpellën e ariut polar?!.
3.
Po luftoj me mallin,
me poret e trupit t’kallshëm,
Më afashin e shpirtit
që dridhet si thupra në ujë përmallshëm…
E buzet digjen flakë të të puthin në gushë.
Eh, çdo ditë po digjet zemra  sikur t’ishte mbi prush.
4
Çdo natë i bëj lutje Zotit tim t’jem me ty bashk edhe një herë.
Që të ndjejë aromën tënde
në gjirin tim .
Jetën të ma kthesh hambar me plotë ujem.
5.
Edhe nëse vdekja është duke u sillë rreth e përqark,
me gëzim do ta presë
vetëm të jem mbi gjoksin tënde të pushojë njëherë pak,
Atëherë ndashtë,edhe shpirti  lë te më dël.