TRE MOTIVE AVIATORE (24 Prill 1951 – Dita e Aviacionit Shqiptar) Albert HABAZAJ PILOTËT Më të kaltrit në ëndrra, Më të pastërit në zemra, Mbi retë e rënda.   Më të mirët e botës, Më trimat, m’ të zotët, Më atdhetarët – pilotët. AVIATORI DHE VENDLINDJA Sa herë shqiponjat shoh mbi mal të Çikës Kujtoj vitet, kur për aviator isha

Diptik Kërkova për një fjalë, që dy anshmëri shpreh por me zor e gjeta. Letërsia më pëlqen, por Gjuha Shqipe është e larmishme. Si një medalje qenka jeta, çdo gjë me nga dy realitete. Edhe njerëzit të paqëndrueshëm. Ekziston e mira dhe e keqja, e bardha dhe e zeza, diku një njeri i percaktuar për Zotin tha. Në njeriun banokan

Nikolin Sh. Lëmezhi Mbaje të ndezur dritëzën time Shumë i afrova tek Burimi, e ujë s’po pinë; të tjerëve iu dhurova Jetën, e seç po vdesin; disa i mbusha me Dritë, e pas territ po shkojnë! Sa lule i nxora nga balta, e prapë baltën kërkojnë! O Zot, kështu po të lutem: mbaje të ndezur dritëzën time! Heshtja ka çdo

Gladiola Jorbus Ne Kur botët tona po rrokulliseshin, dhe zemrat ishin shpërbërë në mijëra kristale. Dhe sytë ishin lodhur së kërkuari të bukurën. Dhe fyti ishte tharë nga të vërtetat e pathëna. Pasi ishim përleshur si të marrë, në dallgët e dhembjes. Pasi kishim lotuar mbi vitet e përmbysura. U ndeshëm të dy… Brenda një flluske lumturie …u strukëm. Dhe

Sokol Demaku Zëri i kënges sate Dua te prekë ëmbëlsinë e jetës, Buzëqeshjen tende të ëmbël, Ndjenjën e dashurisë sonë, Në mendimet e natës së vonë. E adhuroj flladin vjeshtor, Që përcjellë dashurinë tonë, Mes mendimesh trazuar më kaltërsi, Në ujërat e detit që fundosem lehtë. E adhuroj këtë natë, Me ankth në shpirt, Pse larg nga ty e dashurë,

Poezi nga Gladiola Jorbus Përktheu në hebraisht: Shoshana Vegh JERUSALEM In Jerusalem – days appear under dim light and shadow. The ruins of pilgrim memories weave holy books and millennia. Winter clouds play with gray sparrows. Dreams and hopes, half-crouched, sing under the celestial dome. The Wall of Tears – the spiritual cradle of the human litany. Rivers of tears

Spahija Lumturie Zani jem blu! Po vjen prandvera… Zogjtë shtegtarë vijnë marrin zanin tem t’ngelun në gjoks! Ejani trumbcakë , pulëmbardha , gardelina… merreni zanin tem në fluturimin tuej të lirë! Merreni zanin tem E Kndoni në gjuhën tuej në degë pemësh, ballkone pallatesh, parmaze dritaresh!… Kndoni fort me zanin tem të bukur, Zanin tem blu! Zani jem fluturon me

Zylfije Gervalla LULEJETË Jetës i dhash arsyeshmëri Të jetoj për të bukurën Jetës i dhash shpresë I dhashë aromë pranverore Ah, po mos të ishte kjo largësia Do jetoja me pritjen për jetë më të mirë Do merrja fymë në folenë time të vogël Aty ku akordohet melodia e zemrës Në parajsën e imagjinuar Malli pushton largesitë Ato i rujta

Elvira Zeneli VALSI I LUMTURISË I dashur, e ndjej frymëmarrjen tënde si flladi pranveror, që ledhaton shpirtin tim me hapa të lehtë kërcimi. Hutohu pakëz nga ky përrua i vërtetë i jetës Herë vjen i qetë e herë me shkulme në shi e rrebeshe Dëgjoje këtë muzikë, sepse është valsi i lumturisë që vjen nê këtë fillimprilli. Që bashkon mendje

Jana Tafilaj UNË DO SHKRUAJ PA U LODHUR! Lart mbi fletë do i derdh vargjet do i shkruaj pa përtuar, Nga puna,shpirti t’më jet lodhur Nga vargu s’kam për tu larguar. Bukur ,sakt do i qëndis nga rreshti drejt,nuk do lëviz, E shpejt porsi një flutur E bukur dhe mes këputur . E mbledh pjalmin lart mbi lule si bleta

Argjiro Ukimeri UNË Sikur fjala e vetmueme Parajs e imja e papremtueme Veç n`ty un gjej ngushllim Porsi lulja e pa çelun N^ty unë rri e flas e heshtun Veç n`ty zemra asht n`vegim N`varrt e tua, ti m`sheh mue Ujdhesë trishtimi qi za nuk ka Mu njaty ku gjej shërim Përtej pritjes e pasosun Ishull jete ku kam rrnue

Vjollca Aliaj E pashpjegueshme Në sytë e tu flakëron një dritë, thirrje e heshtur më fton të humbas në rrugët mister të dëshirës. Fjalët nuk mjaftojnë të kapin brendësinë, sa herë afrohem, ngrohtësia jote bëhet hije, fshin çdo dyshim… Nuk është premtim, as pritje, kjo lëvizje e papërmbajtur e ajrit na lidh pa zë, pa fjalë. Joshja e pashpjegueshme, bën

LULET E KURBETIT, KËNGË E PËRVAJSHME NGA SHQIPONJAT E TËRBAÇIT LULET E KURBETIT 28 marsi është ditë dëshmie dhe kujtese në Vlorë dhe në Leçe, që do të përsëritet çdo vit më 28 mars. Në kujtim të tragjedisë së përmbytjes së anijes shqiptare “Katër i Radës” nga Vlora në Otranto më 28 mars 1997, në bordin e së cilës ishin

Pranvera Qerimi Kujtova se më doje Kujtova se më doje, Nuk e kuptova që mundoheshe Të hidhesh në xhepat e mi, Si dhelpra në kotec. Kujtova se doje më shumë, Por ishe aty vetëm për ngopje. Kujtova se dije diçka, por gabova, Unë të mendoja të mençur, Eh, jo—dinake. Por nuk e mohoj, edhe dinakëria Është një lloj zgjuarsie. Megjithatë,

MOSTRA Albert HABAZAJ Kam njohur një budalla të lumtur Që nuk është tronditur një herë, Interesant, mendimi i mençur Nuk i ka trokitur dot në derë. Fatkeqësisht, e njoha atë njeri: pa tipare deri në çngjyrosje, pasanik deri në ligësi tip pushti gjer në pështirosje. Një frymor në formë dybeku ndonjë fjalë pa shprehur ende, kopje e dalë nga Gobseku