Gladiola Jorbus Në sytë e tu Në sytë e tu prehen copëza qiejsh të bruztë, si pasqyrim i një simfonie të heshtur. Brenda tyre, lërmë të endem pa cak, të kridhem në thellësinë e qenies sate, e fryma ime të bëhet jehonë. Pa ty, jam e brishtë si flluskë sapuni, një pasqyrë kristali e shkërmoqur nga mungesa. Në copëzat e

Migel Flor Kur bëhesh muzë! U vërshojnë vargjet poetëve në gojë, kur emri yt u del në mendje, si flakë që ndizet nën lëkurë, e sytë marrin dritë nga heshtja jote, ku çdo frymë kthehet në poezi të fshehtë. Ma kthejnë varg përgjigjen në rreshta, e ndjej si rrjedh fryma në letër, çdo germë më djeg si kujtim i ëmbël,

Namik Selmani Ajo fle…. Kur shoh mbesën që fle Ajo fle e qetë… O, sikur t’ia lexoja një nga një ëndrrat gjyshërore! Sikur t’ia lexoja hartën e rrudhave në vite. Sikur t’ia numëroja hapat e saj fëminore E t’ia vija në buzë vetëm tinguj lumturie! Ajo fle… Pëshpërit me buzë ca tinguj që dot nuk i deshifroj Lëviz ngadalë duart

Gladiola Jorbus Letra dashurie Kur babai i shkruante nënës nga larg, terri i natës shndriste mbi varg. Letrat vallëzonin si tinguj në erë. Prej tyre dimri frymonte pranverë. Ëndrrat buzëqeshnin mbi germat e arta. Dhe foshnjet çelën nga zemrat e zjarrta. Mbi letrat e tretura ku koha fle. Dashuria mbeti përgjithmonë e re. Borås, 11 tetor 2025

Elvira Zeneli Notat e shpirtit tënd Nëse të kam lënduar me ndonjë fjalë, Të lutem, më fal — E brishtë jam në stacionin tënd, Vetmisë i ngrita dorën që ta ndal. Ah, vetmia jote, njësoj mua më dhemb… Në brigje të heshtura mbrëmjesh kam shkelur me mall, Pulëbardhat më rrinin në pëllëmbë, si stoli deti e bardhë. Por kur ta

Migel Flor “Udhëtim në shi” Rrugët u bënë pasqyrë, nën hapat që shkelin të lodhur, shiu troket mbi xhama, si duar që kërkojnë një përqafim. Nëpër dritat e zbehta të qytetit, çadrat vallëzojnë si krahë të harruar, dhe unë, mes pikave që më përplasen në fytyrë, ndiej se udhëtimi është më shumë se rruga. Është heshtja që fshihet nën rropamë,

Arta Tagani I njejti agim Ì njëjti agim ,si vite me parë Kur ndër shkallët è oborreve uleshin për mëngjesin e shtruar vonë Mbi dyshemet e sapo lara ,rrusht pikonte mjalt sikur engjejt dërgonin lot për ditën e filluar mbrapsht Shikon detin,një copëz të tij nga një kornizë tjegullash ku kullojnë shirat e ngrohtë I paqtë… nderkohë zogjtë përgatiten për

Jana Tafilaj STOP DHUNËS Gëzoj se do jetonte e lumtur mendoj se gjeti njeriun e duhur, Pa e njohur mir se cili ishte I dhuroj gjithçka që kishte . Pa kushte ja dha dashurin … I fali gjithë mirësinë, E ndjeu si shpirtë binjak në të vërtetë se kishte hak . Një këshill dua tju jap para se ta hedhësh

Fatmir Terziu Këtu. Atje. Kudo (Djaloshi në këtë fotografi, ndoshta nuk e mendonte atëherë, mes shkrepjes së saj, një ditë si kjo do të shkruante në një moshë tjetër, sigurisht më të rritur: Këtu. Atje. Kudo. 1. KËTU Unë nuk di të hedh gurë largohem nga gurëhedhësit e historisë dhe lapsmprehtët më njohin si të lapsit, edhe pse kam shkruar

Shurouk Hammoud DUAJ ATA Ata që nuk të duan Hapin errësirë mbi kupolën tënde qiellore Prandaj nis si të ishte diçka që e prisje prej kohësh Përshpërit me sythin e livandës Dhe lejoje të shumojë veten në kopshtin tënd Ata që nuk të duan Janë hëna të shuara që s’e shohin shkëndijën në shikimin tënd Prandaj nuk qajnë, nuk dridhen

Elvira Zeneli Besa dhe e Vërteta Kur shoh hënën e kristaltë, degën e kuqe të vjeshtës që rrjedh ngadalë, prek hirin pranë zjarrit të fshehtë, gjithçka tek ti më thërret – e pastër, si e vërteta që nuk shuhet asnjëherē. Miqtë e fjalës pranë i kam, i respektoj si diellin ku rrënjë ka zënë. Por historia shpesh shtrembërohet e fshehur,

Manushaqe Toromani SE TI E DI Nëse marrë frymë e kjo nuk është falë teje Dije se kësaj nuk i thonë jetë i dashur Po po, Jeta ime,fryma ime je vetëm ti. Sa herë hap dritaren e prek rrezen e parë të mëngjezit seç ndiej një drithërimë,një boshllëk që ditën më zbraz. Dhe ti e di çdo të thotë një

Gladiola Jorbus Shkëlqimi i lotusit Në heshtjen e agut, lundroj pa zë, mbi ujëra të qeta ku shpirti çel, si lule lotusi, nën dritën e re. Zgjimi s’është fjalë, por frymë që ndjell… Rrezet shpërndan në dhjetëra lule, si fjalë të pashkruara në gjuhën e dritës. Dhe zgjohen ëndrrat, që flenë në thellësi, dëshirat që digjen brenda zemrës. Vetmitë përndizen

Elvira Zeneli Yjet e Natës I dashur, plotësoma dëshirën time, Ne qiellin e fjalëve ndize gojën tende si yll. Ndizi puthjet e tua ne naten e gjalle, Liroma trupin si me permend, me shtrëngimin e duarve. Oh, sikur mos te jesh ti me mua, Enderroj sikur fle, po shoh enderra. Dhe çdo tingull i natës më mbërthen, si puthja që

Adelina Mina “GJUHA SHQIPE” E ëmbla me emrin, Zoti na e fali, Engjëllore e diturisë në themel, Dashuri e fortë, thyen urrejtje, Bëlbëzon pa pengesë shkronjë e fjal’. Më e mira si floriri te jep dritë se gjithçka, Gjallëri, sa e denjë rron pagëzuar, Fjal’ e huaj larg gjuhës shqipe vlerë s’ka, Gjuhë e nënës është jeta, është thesar. Gjuhë