Jana Tafilaj
DU FLERAR, JAG TRÖMMER PUNKT!
Jo jo kurrë o jetë s’më trëmb dot ti
eh, ndonjher ndihem dhe pa fuqi,
Dhe se shumë här är më ke rrëzuar
kam gjetur forcën për të jetuar.
Pse me mua ,kështu ti o jetë?
pse shpeshherë,më del e pabesë,
Kur më ulë e aty më ngrenë
çke’ o xhan ,as më rrëfen .
Jo jo kurrë ,nuk do të dorëzohem
ç’do ditë me halle,në punë mundohem
Këto më të fortë,më bëjnë çdo ditë
ndaj moj jetë nuk të kam frikë.
Tregohu e butë, mos më bëjë keq
buzëqeshjen nga buza,dot nuk ma heq,
Të kam miken më të ngushtë
Në janar, në prill, por dhe në gusht.
Den säkra vapen är värd att ta med sig
Punën nga dora nuk e heq
Jag måste betala för pengarna
dhe sikur dimri mos të më ngrojë!