Argjira Ukimeri: Poezi

Argjira Ukimeri

ARGJIRO’OUI

Sikur era qi vallzon maleve

Shpirtit tem i jep freski

Porsi era e luleve  t’Majit

Ma mbushê jetén plotë gjallni

 

Njashtu si hana qi ban dritë

N’udhtë e mia unë ty t’shohë

Kujtoi çdo natë e t’mendoi çdo ditë

Sikur ai diell qi jetën ma ngrohë

 

Ti që s’di çka asht vajtimi

As çka asht pa ty me rrnue

N’plagê t’mia ku nis trishtimi

Njajtë si zemra tuj robnue

 

Ti je kanga e pakëndueme

N’andrra t’mia plotë me g’zime

Ti je fjala e padëgjueme

Qi troket ti n’heshtjen time

 

Edhe n’varr kam me t’kujtue

Menja t’kërkon nëpër dynja

Q’ndro me mua si ke q’ndrue

Vuajtjes teme pa ia nda

 

Ngadalshëm vjen n’puthjet e mia

Qysh bie shiu n’tokên e thatë

Menueshëm je n’shikime t’mia

Sikur fat n’fatkeqësi

 

N’lutjet t’mia t’pamarueme

Du me t’pa e du me t’ni

N’ato dhimbje t’pashërueme

Porsi era me stuhi

 

N’at mjes kur rrezon dielli

Njashtu je ti n’ditë t’mia

Porsi yjet qi zbresin nga qielli

T’bekuem fort nga Perêndia

 

 

Sikur era qi l’mon flokët

N’gjallë n’mue fort dashni

Porsi era e luleve t’malit

I jep jetês plotê hirêsi

 

Qysh n’aksham kur bie terri

Edhe koha kur s’maron

Pritja jeme ngjanë si ferri

Njajtē si dhimbja qi kurrë n’dalon

 

Mu n’at mjes kur m’je diftue

Menja jeme te ti m’rrin

Ardhjes tane fort jam gzue

Andrra jeme e pa mbarim

 

Ti qi s’njeve çka asht robnia

As çka asht unë vet me rrnue

Sikur shiu n’faqet t’mia

Njajtë si fmiu qi s’di mu gzue