Mbremje peotike me Bashkim Saliasi

Bashkim Saliasi

PËR TY MIKU IM!
Çaush KULLAFI, 11.10.2019

Rrjedhja e Sirakës,
Kristal bukurie.
Gjerdan i argjëntë,
Me uji lajthie.

Në shtatorin e freskët,
Buzë malit Ramije.
Në familjen Salias,
Dëgjohet një zë fëmije.

Shkëlqeu dielli,
Retë u hapën vet.
Bogova gurgulloi,
Tomorri foli qetë.

Strora dhe vërzhezha,
Bashkë kuvendojnë.
Ninullën e nënës,
Ngeshëm e dëgjojnë.

Aty në Dobrushë,
Bekim perëndie.
Ball malit Tomor.
Nisi rrugën për dije.

Vargmale kalove,
Me bukë misërnike.
Në qytetin e Fierit.
Nise shkollën pedagogjike.

Eh, Bashkim Saliasi,
Në Dobrusha u linde,
More rrugën e dijes,
në Fier u skalite.

Ajo të dha dije,
Ajo të formoi.
Rrugët e jetës,
ajo ti mësoi.

Në vitet ’79,
mësues i formuar.
Skrapari të priti,
I gatshëm për të punuar.

Të priti Therepeli,
Të deshi Bargullasi.
Të zbritën në Pronovik,
Dobrusha plasi nga marazi.

Atje në Poliçan,
Në djepin e diturisë.
Brezave u mësove,
Në moshën e rinisë.

Pas viteve ’90-të
si çdokushë në shqipëri.
Me ëndërrën për Tiranën,
Fluturove edhe Ti.

Atje në Valias,
Në qytetin e minatorit.
Me vrullin e diturisë,
Vazhdove udhën e lektorit.

Në folezën e bukur,
Breza u mësove.
Kurorë gjelbërimi,
Aty Ti ndërtove.

Në shkollën Vëllazërimi,
Si mësues e shkrimtar.
Një shok i mirë, i dashur,
Të urojmë pension të mbarë.

Kalendari viteve,
65 vite ka shënuar.
Në moshën e pensionit,
Ligji të ka çuar.

Eh, Dobrusha nënloke,
Djep i diturisë.
Rrite djalë Tomori,
Në djepin e urtësisë.

Kurorë me urime,
mësues Bashkimi.
Merr sot nga kolektivi,
I shkollës Vëllazërimi.

Shënim: Publikohet me dienin e autorit Çaush Kullafi, me rastin e 70 vjetorit.