Elsa Ademi Ata janë gjallë Trima të shumtë e të fortë Ka pasur dhe do të ketë kjo tokë Jet të shkurtër kishin si një lule pranvere. Nënat krenare për fëmijët e tyre Jeta per ato është agim pa buzëqeshje Vuajtja te ato rritet me lot . Eh mua më dhimbësen shumë ata Ata trima qe ende trupi nuk u

Anisa Bungu eshte nxenese e klases se tetë në shkollën “Deshmoret e Koshares”-Koshare Vetmia Kaloj dallëndyshja nuk ndjeva gje. Me mori vetmia nga dora dhe me tha degjo. Ne ato qaste me kaploi merzia. Qyqja erdhu e filloi me ia qa hallet e mia. Drita e diellit filloi me u shu, hyri mes reve dhe filloi me i perqafu, u

Suela Fazliu I varfëri Në errësirë e shpirtit ai ecën me zemrën e lehtë e di pse? Se ai e di ç’do të thotë të lëndosh një zemër, madje madje ai e di çfarë është edhe varfëria. Është si një gogol qe dëshiron gjithçka me të rrëmby ulëret në brendësi e dëshiron barkun me ta shqy po ai prapë merr

Vjersha për fëmijë nga Albert HABAZAJ EDHE AMI SHKON NË KOPSHT – mbeskëzës sime Amaris, që mbushi 3 vjeçe – Iku gushti, erdhi vjeshta Piqen dardhë e fiq e mollë, Ëmbëlon rrushi në vreshta Zogj mbi pemë e zogj në shkollë.   Edhe Ami shkon në kopsht Porsi një fluturz e bukur, Ca fjalëza të ëmbla thotë Në sy duket

Drilon Mujota nxënës i shkollës”Dëshmorët e Kosharës” Koshare Mrekullia e Natyrës Kur dielli ngjitet lart në qiellin plot shkëlqim, Zogjtë fluturojnë lart me flatrat plot gëzim. Gjethet lëkunden butë në erën e lehtë, Dhe çdo frymëmarrje natyra e hedh në jetë. Lumi me tinguj të kthjellët rrjedh pa ndalim, Gurët që prekin valët ndjejnë një përshpirtim. Në pyje, heshtja flet

Nxënësja Aulona Baliu Shkolla “Dëshmorët e Koshares” në Koshare. Mirësia po tretët Mirësia po tretët ashtu si dielli kur perendon . Por prapë lind dhe rrezet si ndalon. Se te varfërin mirësia nuk e varfëron. Mirësia falet dhe nuk përmendet. Nga njerëzit e mirë pret çdo të mirë, pret dorën e bardhë edhe në errësirë. Kush mund me qenë ai?

Autore: Teuta Sadiku   Pistoleta dhe shpata Në një qytet  të bukur që kalonte një lumë tejpërtej  jetonte një djalë. Pranvera sapo kishte hyrë  e  flladi i ngrohtë sillte e përhapte gjithandej  aromën e këndshme të luleve shumëngjyrshe.Edhe degët e bajames përpara oborrit hynin në ballkonin e shtëpisë së tij dhe djali nuk ngopej duke I kundruar .Sapo dielli i

Autorë: Nijazi Kastrati   BORË NË CUKEL Bora mbuloi fushen Malin e Cukelin, Me shumë gëzim fëmijët Vërshuan zabelin.   Për tu mbrojtë nga të ftohtit Dhe erërat në Zabel, Kishin vu kapela Ndërsa fytin mbështjell.   Qeshnin të gëzuar Rrëshqisnin në borë, Disa skitë e tyre I mbanin në dorë.   Kush me sajë e ski Kush me rrëshqitëse

Autorë: Viron Kona Humor nga Bubulinoja                                      Gur shahu       Atë ditë, babai i Bubulinos ishte i nevrikosur me çapkënllëqet e të birit, ndaj e thirri pranë vogëlushin 9-vjeçar dhe i tha:            -Unë të dua si askush tjetër në botë, por ti nuk më dëgjon. Prandaj:            -E para: Do të rrish i mbyllur brenda në shtëpi!            -E

Autorë: Teuta Sadiku Tregim  Qyteti i shkronjave Pranvera sapo ka trokitur  dhe dielli si gjithmonë u ngrit  laaart mbi majat e maleve dhe që andej pa qytetin me sytë e tij vezullues. Dielli zgjati duart e tij, u mbajt pas një reje të vogël të bardhë dhe hodhi shikimin ngrohës dhe  ndriçues mbi qytet. Një  qetësi  dhe heshtje e paparë