Elvira Zeneli PORTA E ZEMRËS QË DIGJET ZJARR Lulebozhuret E gjithë e hëna të përket ty kjo e hënë Eci ngadalë drejt oborrit tim Lulet në dorë më rrinē kokëposhtë Gjithmonë të bardha Ah, lulebozhuret rrëzojnë ndonjë petal Duke dalë nga porta e zemrës që digjet zjarr! E sotmja s’është më e mërzitshme gogla fati hidhen krejt qejf Ndodhi të

Behare Shabani Neziri KUR VETES I THOSHA Kujtesa kur digjet brenda dashurisë Ndjej dhimbje edhe për një fjalë Kur sytë më mbeten mes lumturis Si djelli duke ikur hëna duke dale Më zbehet fytyra trupi ligështohet Duar e këmbë m’i kap një stuhi Shikimi tej jetës e ëndrrës harohet Si sytë kur mbeten nëpër tradhti Dua të zgjohem nga ko

Gjelina Maçi Keçi Zotat kurrë nuk do t’i gënjeja Më mirë një jetë pranë teje Se qindra të tilla pa ty, Zotat kurrë nuk do t’i gënjeja Se shpirti im vetëm për ty ka sy. Më jep të puth pak dorën tënde Rrufeshëm qenia të më drithërojë, Të ndjehem mbret i asaj zemre Që timen magjishem ma pushtoj. Më ler

Elvira Zeneli HESHTJE NË DIMRIN E ACARTË Sot u ula dhe të shkrova me ngulm të madh Se desha arsye për të të dashur Pas një përgjigje që erdh e thatë Si pemë pa gjethe në dimrin e acartë Mbylla mendjen zemërplasur Si mund të jesh kaq i heshtur Sot të shkrova me dëshirë Ti mendon se gjithçka rrotullohet rreth

Nurije Baduni Skuggor som löses upp Det okända Nät som inte stöder något. Idle vandrar de grå gatorna Med blandade prickar av ljus Det okända Sträck klor utrymme Först och främst, Hängande, med tomma händer. I bakgrunden, fyll allt moln dimma, Som ett nyskapat siden Från fjärilar, N oregelbundna rader Med knivspetsar i händerna. Två trojaner, fast i väntan De

Elvira Zeneli PIANO MELODI E DASHURISË Nê kafenenë ku u takuam çdo gjë po fle, Edhe qirinjtë në tavolinën tonë ishin të fikur. Pianos nuk i dëgjohej melodia e dashurisë sonë. Diçka më thumboi thellë në shpirtë, Prandaj i ktheva më mendje ato kujtime. Shikime, biseda e fjalë të ndiera thellë Era e lehtë fryn e trazon simfoninë e shpirtit

Lulzime Kryemadhi Në pritje Vështrimi ka mbetur Diku në horizont, Pret një shenjë shprese, Pret një rreze drite. Të pret TY… Nuk lodhet së prituri Pret një letër, Pret një fjalë. Një fjalë të mbushur me dashuri. I them detit të valëzuar: Thuaji të lutem që të kthehet, valët ikin dhe vinë prap, por zëri i tij nuk ndjehet. U

Blerta Tmava Veseli Në sytë plotë ëndërra Një roman i bukur brenda teje Që ta lexosh të ngjallë dëshir Të ngjallë kureshtjen në vazhdimësi Vetëm kur të hapësh ata sy Aty ku Fshihet një botë e tërë Ujra të kthjellët e të turbullt njëkohësisht Aty ku ëndërrat zgjohen Në sytë e tu marrin jetë…. Ti je një roman brenda vetës

Lulzime Kryemadhi UNE JAM HIÇI E dini kush jam unë? Jo nga ta dini?! Ose bëni sikur nuk e dini. Unë jam Hiçi Jam shume i rëndësishëm Emri im është në modë të kohërave moderne Mua më gjen kudo Në ministri, në çdo institucion Në bashki , në arsim në shëndëtsi Të gjithë më përshëndesin Më rrahin shpatullat por unë

Argjiro Ukimeri TI Parajsê Hyjnore e frym’zimit Qì l’edhaton vitet e mia N’pritjet t’mia t’mallëngjmit TI N’agoni fort t’lumunueme Përshpërit si flladi verës Mu njaty si kohë e gzueme TI Zani yt porsi bilbili Tuj zotnue fushë e malë Porsi erë trandafili TI Drita ime e pashueme Po vezullon çdo gja n’mue Bota ime e shenjt’nueme TI Menueshëm vjen n’andrra

Elvira Zeneli ĶUVENDOJ ME HESHTJEN Mbi flokët e artë shtohet nga një thinjë fisnikërie Mbi vitet e moshës një ndjenjë e shpuar përflaket Lidhet me prangat e kohës E bindur është qyshkur e la zemrën të ç’lodhet në gjoksin e tij Si një foshnjë e pafajshme Sytë jeshilë i shkëlqejnê S’e shfaq mosdurimin për vargimin e stinëve, As për shiun,

Fazli Ferati S’MUJ MË T’DASHTË S’muj më t’dashtë ty që i do të gjithë S’muj më t’dashtë as ty që s’e do askënd Muj më t’dashtë vetë ty që i do ata që t’dojnë MËKATI Nga mëkatët e të tjerëve ty të vënë në mes të zjarrit E di që s’ke faj në këtë kohë të paqartësive të mëdha ku

Laureta Malaj Ndjehem mëkatare! Pse ma prishe gjumin ç’faj të pata unë? Humba në mendime më ke hapur punë! Doja të t’rri larg ndjehem mëkatare, por ti hyn në varg pa më pyetur fare. As nuk e besova dukej thjesht një lojë Fjalët që na ikën kush do i plotësojë? Ndjehem, si ta them, as vet nuk e di? Rima

Yllka Merkuri Ndjenjë e përzier! Trishtim Te desha ,të dua ,si asnjëherë, si askund ,askënd tjetër nuk dua , dashuria qenka e hidhur, zeher qenka ,se dija , trishtim ,vuajtje ,përmallim . Ah dashuri, dashuri , ma brengose shpirtin , ma lekunde besimin, një boshllëk të madh më ke bërë ti , nuk e di sa do duroj kjo zemër

Halime Musa Pse? Pyeti ajo. Pse liqeni lulëzon lule zambak? Ai i tha: Sepse edhe po të mbarojnë të gjitha pranverat, Unë të dua ty prapë. Po, erërat pse fryn kaq me furi? Pyeti ajo. Ai: Se të gjithë duan, por jo sa unë ty. Ajo prapë buzëqeshi. Po zogjtë çfarë thonë që këndojnë në male? Ai: Ata shkruajnë për